Ik en ontspannen

Het klinkt zo simpel, je ‘moet’ ontspannen. Jarenlang had ik geen idee hoe. Ja, ik ging naar de sauna om een dag te ontspannen. Of keek een serie of film. Maar echt ontspannen? Sporten tot ik erbij neer viel, dat wel. Ik had geen idee. Weet ik nu ;). 



Als ik terugkijk naar de periode voor mijn burn-out was ik eigenlijk zo vaak of wellicht bijna altijd gespannen. Een gespannen rietje noem ik het ook wel. Gespannen voor een afspraak op mijn werk, gespannen als ik voelde dat het niet lekker liep met een vriendin. Gespannen of alles die dag wel goed zou gaan. Gespannen als mijn kind het moeilijk had of ziek was. Mijn hele lijf stond aan. En mijn hoofd des te meer. Ik was zo snel nerveus. Onrustig. Rode vlekken in mijn nek. Een hoge ademhaling. Of het altijd zichtbaar was? Dat denk ik niet. Maar ik voelde het wel en mijn hoofd draaide overuren. 

Ik had geen verbinding met mijn lijf. Luisterde niet naar wat mijn lijf mij te vertellen had. En ik leefde in mijn hoofd. Perfectionistisch gedrag (je bent geen perfectionist, je doet het ;). Als ik maar alles goed doe, gaat er niets mis en helpt dat in de spanning. Dacht ik, maar het legt juist een enorme druk op je. 

En toen was daar de burn-out. Waar ik stil werd gezet. En ging leren wat ontspannen is. Te voelen en naar mijn lichaam te luisteren. Te leren hoe mijn lijf werkt. En hoe je echt kunt ontspannen. Ik heb geleerd dat ontspannen van binnenuit komt. Het gaat over tevreden zijn met jezelf. Je fijn voelen in je lichaam. Achter je eigen keuzes staan. En ik heb enorm veel dingen uitgeprobeerd. Mediteren, yoga, massages, oliën, wandelen en de spijkermat waar je me op ziet liggen. Allemaal hele mooi dingen die zeker helpen. 

Maar het belangrijkste: echt ontspannen lukt als je je lichaam leert kennen en je blij bent met jezelf. 

Wat doe jij om echt te ontspannen?